شیوع عادت مکیدن انگشت در کودکان و تاثیر آن بر روی ناهنجاری های دندانی-فکی، بابل، ۱۳۸۰

سابقه و هدف: شیوع عادت مکیدن انگشت در جوامع مختلف براساس شرایط اجتماعی-اقتصادی در هر کدام از آنها متفاوت می باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع این عادت و تاثیر آن بر روی ناهنجاری های دندانی-فکی در شهر بابل می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 374 کودک 6-5 ساله مهدکودک های خصوصی و دولتی شهر بابل بصورت مقطعی انجام شد. پس از جمع آوری اطلاعات از طریق دو پرسشنامه اطلاعات از طریق آزمون chi-square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: 20.1% کودکان دارای عادت مکیدن انگشت بودند و اختلاف معنی داری در شیوع عادت بین دختران و پسران دیده نشده است، میزان اورجت (74.7%)، اپن بایت (48%)، کراس بایت (54.7%)، تانگ تراست (56%) و کام عمیق و تنگ (42.7%) در افراد دارای عادت دیده شده که بیشتر از گروه بدون عادت می باشد. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای این عادت در جامعه مورد بررسی و پیامدهای عادت فوق بنظر می رسد آگاهی دادن به والدین در رابطه با عوامل ایجاد کننده، چگونگی ترک عادت و درمان بموقع آن کمک موثری در پیشگیری و حذف ناهنجاری های بعدی خواهد نمود.